CD-ROM CRMC-FX001D Montaż Tacki

[Robi1519]

Dziękuję za chęć pomocy.
Udało mi się złożyć napęd, że tacka działa prawidłowo. Co prawda nie do końca ogarnąłem temat, ale już wie, o co chodzi. Napęd złożony połowicznie. Trzeba będzie jeszcze raz rozbierać. Generalnie składa się dość trudno. Nie to, co dzisiejsze napędy. W nowych wystarczy włożyć prawidłowo i popchnąć, a reszta sama się ustawia.

Tutaj jest to niebieskie koło zębate. W środku, co widać na zdjęciu są trzy blaszki. Środkowa jest powiedzmy blaszką główną. Jest tam również taki plastikowy ząbek.
Kiedy koło zaczyna się obracać, to kręci do momentu, aż ten ząbek oprze się o środkową, dłuższą blaszkę. Ona się ugina i tworzy kontakt elektryczny z drugą blaszką.
Wówczas jest informacja, że silnik ma się zatrzymać (ruch tacki). Następnie kiedy przyciśniemy guzik napędu, to koło zaczyna się obracać w drugą stronę do momentu, aż wykona pełny obrót i nastąpi kolejne połączenie z drugą skrajną blaszką.
Tacka się zatrzymuje.


Na górze tego niebieskiego koła jest jeszcze taki plastikowy rant, który zabezpiecza tackę przed niekontrolowanym wysuwaniem się, kiedy tacka jest w środku. Do tego celu pod spodem tacki jest taki ząbek z plastiku w kształcie klina.

Kiedy tacka się zamknie, to ten rant kółka zachodzi za ten występ i blokuje dodatkowo tackę przed wysunięciem. To właśnie przeszkadzało mi w prawidłowym ustawieniu. Kiedy dobrze ustawiłem niebieskie kółko (tacka wówczas ma być zamknięta) i chciałem dosunąć tackę, to ona się blokowała od spodu o ten rant.

Jako że to jest w kształcie klina, to mocniejsze naparcie na tackę powoduje przeskoczenie przez rant i wszystko pasuje. Może nie do końca robiłem to według "serwisówki", ale takowej nie posiadam Tacka działa prawidłowo, kolimator pracuje, ale nie wiem, czy czyta. W wolnej chwili podłączę pod staaary komputer i się przekonam. Jedno, co mogę powiedzieć, to sama budowa daleko odbiega od dzisiejszych napędów. Wszystko duże, solidne. Kolimator porządny, duży. Ot made i japan O efektach napiszę.

Jak nie będzie działać, to trudno, ale szkoda by było. Mam sentyment do porządnych staroci. Pozdrawiam. Robert.