Wywaid jest spoko, a co do Korzeniowskiego, to szkoda, że kończy swoją sportową karierę.

Jednak zostawia on po sobie dobrych "potomków".

ale za to w jakim pieknym stylu :spoko:

słuchałem w pracy na P1PR ...Korzeń jest wielki.

ps.z komentatora się pośmiałem troszkę ...przeszedł samego siebie ...:))

Sorry za cross posting ale nie wszyscy zaglądają do "tematu o wszystkim". Taki komentarz był na www.wp.pl on-line kiedy były rozgrywane zawody w chodzie na 50 km:
"Polak prowadzi na półmetku. Przebudził się Niemiec Erm. Rzucił się w pogoń za uciekającą czołówką i... od razu dostał ostrzeżenie. Nie zamierza jednak składać broni, ale niemiecką maszyną raczej nie jest... Tymczasem Rosjanin, chociaż nadal trzyma się mocno, powoli zaczyna wyglądać na zmęczonego. W tej chwili jego chód nie wyglada już jak ofensywa pod Kurskiem, ale zaczyna przypominać obronę Leningradu. Pozostaje pytanie, czy będzie równie skuteczny... "
"Pozostali chyba nie wytrzymają tempa. Niemiec Erm gdzieś zapodział się po drodze i czołówka stopniała do czterech chodziarzy. Australijczyk ma już na swoim koncie karę i raczej furory tu nie zrobi. Zaniepokojenie może powoli mącić niebiański spokój Chińczyków, ponieważ Yu ma kłopoty z wytrzymaniem tempa polsko-rosyjskiego motoru. "


Co to za pierdoły tam wypisywali??

Ehh, nie raz to już pisałem, ale jeszcze raz. Polacy (polscy siatkarze) naprawdę potrafią grać, co pokazali chociażby i na początku tego meczu z Brazylią. Ich problem polega na tym, że są wyjątkowo słabi psychicznie. Może trzęsące się ręce to przesada, ale wcale nie taka wielka. Oni dobrze grają, kiedy w siebie wierzą i kiedy skupiają się na grze - widzą możliwość wygranej. Kiedy z jakiegokolwiek powodu (a w ich przypadku może to być rzecz najbardziej błaha) tę wiarę tracą - już jej w meczu nie odzyskują. I przegrywają.

Schemat ten powtórzył się już tyle razy, że ja naprawdę nie rozumiem, jak można jeszcze nie zatrudnić odpowiedniego (bo jakiegoś tam mają) psychologa, który by z nimi popracował.

Kilka lat temu rola psychiki w sporcie (jak również i w innych dziedzinach życia) mogła jeszcze być niedoceniana. Dzisiaj nikt już nie powie, że za pomocą samych sił i sprawności fizycznej można osiągnąć sukces w jakiejś dziedzinie sportu. Wszyscy trenerzy dawno to już zauważyli i zrozumieli. Tylko niektórzy nasi jakby mieli klapki na oczach. Cóż...


ps: Dla mnie natomiast drugą ogromną pomyłką trenera polskiej reprezentacji jest tak rzadkie wpuszczanie na boisko Rybaka. Niezbyt dobrze znam tego zawodnika, ale wiem jedno - gra rewelacyjnie i kiedy widzę go na boisku (bo w meczach reprezentacji normalnie gra dość często) praktycznie nigdy nie popełnia błędów. Tak zresztą było i na olimpiadzie. Pod warunkiem jednak, że był na boisku, a to niestety zdarzało się bardzo rzadko...

No i koniec Olimpiady.