Na miejscu klientów - omijałbym ten sklep, bo dla tej sprzedawczyni zdrowie i życie jej i innych osób jest mniej ważne od pieniędzy. A to jest niebezpieczne zarówno dla niej, jak i dla otoczenia.

Na miejscu pracodawcy - zwolniłbym ją aby uniknąć tego, co wyżej (albo przynajmniej udzielił nagany). Gdyby zginęła albo została ranna, to byłby to wypadek przy pracy i pracodawca musiałby jej/jej rodzinie płacić odszkodowanie albo i rentę dożywotnią. Podobnie, gdyby coś się stało klientom. I byłyby to z pewnością pieniądze o kilka rzędów większe, niż było w kasie.

Teraz to jak dla mnie popadasz w drugą skrajność.. Już nie przesadzajmy z głupotą. To, co zrobiła ta kobieta, jeśli nie nazwiemy odwagą, to możemy brawurą, być może niepotrzebną, ale dodatkowe epitety w jej kierunku są moim zdaniem całkowicie zbędne..

Niestety to prawda - taniej da***263; go***347;ciowi kas***281; i po***378;niej jeszcze wzi***261;***263; odszkodowanie od ubezpieczyciela (je***347;li sklep by***322; ubezpieczony) ni***380; walczy***263; z konsekwencjami zachowania takiej sprzedaj***261;cej, kt***243;re mog***322;y kosztowa***263; o wiele wi***281;cej...

IMHO z tego co czytam to ta Pani mi si***281; kojarzy z jedn***261; z ekspedientek z film***243;w Barei :D he he - gotowe na wszystko "Szmat***281; mi zabra***322; - moje narz***281;dzie pracy! ...I kurczaka!" :rotfl:

Gdzie w cytowanej wypowiedzi widzisz jakikolwiek epitet?

Odwaga ma się tak do brawury, jak picie w Szczawnicy do szczania w piwnicy.

Wyczyn pewnego kierowcy na warszawskim Żoliborzu nazwałbyś brawurą czy odwagą? Bo ja to też nazwałbym głupotą (zrobił to samo co ta ekspedientka - naraził życie ludzkie dla jakiegoś marnego celu - może żeby nie spóźnić się na spotkanie, a może coś jeszcze mniej wartego zapłaconej ceny).

gosc powinien marchewke hodowac a nie na sklepy napadac....

Bardzo dobrze, ze tak postapila, nawet narazajac swoje zycie... Najgorsza rzecza jaka moze byc to uleglosc wobec bandyty, to wlasnie przez to czuja sie oni bez karni i postepuja zbiegiem czasu postepuja oni coraz okrutniej. Przestepcy sobie zazwyczaj kalkuluja sobie i nikt nie jest takim oszolomem, zeby zabic lub zranic kogos przy napadzie na sklep spozywczy - za to pierwsze grozi kara conajmniej 25 lat wiezienia. Przestepca jest swiadomy tego, ze predzej czy pozniej zostanie zlapany i nawet na mysl mu nie przyjdzie zeby kogos postrzelic przy skoku na sklep.

:wow:szybko musialem w profilu zobaczyc twoje aktualne zajecie bo troche sie przerazilem:spoko:

:rotfl: :rotfl:
postepuja, postepuja..

i do tego sobie, sobie :)

"MediaMarkt nie dla idiotów" ;) :P

Fajny bełkot, ale tak mnie ubawiłeś, że masz ode mnie zielone:)

Witam !
Ogólnie się zgadzam z wypowiedzią kolegi - odważną, ale mającą w sobie dużo obywatelskiej odpowiedzialności. Oczywiście nie zawsze warto i powinno się ryzykować - ale z drugiej strony ludzka obojętność i bezczynność do czego nas doprowadziła, że ludzie nie reagują na przemoc itp.

A ja na przekór powiem, że bym chętnie do takiego sklepu chodził, bo bym wiedział, że tam pracują odważni ludzie. A nagana za odwagę ? Prawda - mogła zginąć - i jak napisałem wcześniej - nie zawsze warto ryzykować - ale jeśli już ktoś nie okazał się tchórzem to tylko można to pochwalić !!

Nie wiem czemu większość osób uważa wypowiedź kolegi @luminat za bełkot, a postawę kobiety za głupotę ?
Sam nie wiem jakbym się zachował - może i bym oddał pieniędze i nie podjął działania - ale jak mógłbym siebie później nazwać - po prostu tchórzem i tyle ...

Pozdrawiam
ro29

Jestem ciekaw czy Ci co powiedzieli, ze postawa tej kobiety byla glupota/brawura mogli by w potrzebie ludziom z ulicy....

Kumpel ostatnio mi opowiadal o swojej przygodzie. Szedl ulica Wiejska - Ci co znaja Poznan wiedza gdzie to jest i w pewnym momencie zauwazyl staruszke ktora wolala o pomoc, gdyz nogi jej odmowily posluszenstwa i nie mogla dojsc do domu. Zgadnijscie czy ktos z przechodniów jej pomogl, oczywiscie nie, ale moj kumpel wykazal sie taktem i jej pomogl! Nie byl on najblizej miejsca zdarzenia, blizej do niej mialo parenascie innych osob!

Drugi przypadek, w moim rodzinnym miescie. Szedlem na peron i pewien mezczyzna mial klopoty sercem, chociaz objawy mogly skazywac na upojenie alkoholowe. Zgadnijcie co sie z nim stalo? Pomogla mu dziewczyna... i wszystko cale szczescie dobrze sie skonczylo.

Chodziło mi o określenie "głupota" w stosunku do zachowania kobiety. Sam wcześniej napisałem, że doszukiwałbym się w nim niepotrzebnego ryzyka i wręcz brawury, ale mimo to nie nazwałbym tego głupotą.


Co do zdarzenia na Żoliborzu. Widzisz, różnimy się tym, że ja nie chcę tego oceniać, ponieważ nie znam tego człowieka i nie wiem, dlaczego jechał z taką a nie inną prędkością. Mówisz "marnego celu".. Ale skąd wiesz, jaki to cel był? Może jego żona właśnie była w szpitalu i rodziła, może przez telefon dowiedział się, że jego syn miał ciężki wypadek i przechodzi właśnie operacje... To drastyczne przykłady, ale przecież nie mamy pojęcia, jak było naprawdę, więc jak w ogóle możemy oceniać?


Przez brawurę rozumiem coś na kształt pyrrusowego zwycięstwa. Coś, co generalnie jest przejawem odwagi, ale co - patrząc na potencjalne korzyści i zagrożenia - nie powinno być robione. Głupota natomiast to dużo szersza grupa najróżniejszych zachowań, których definicji nie trzeba chyba podawać..

Sam właśnie nie wiem. Dla mnie też wypowiedź była całkiem sensowna, może emocjonalna i w brzmieniu powiedzmy.. "niewygodna", ale prawdziwa.



@ luminat

Na to, o czym piszesz w ostatnim poście, słyszałem kiedyś ciekawe określenie - "wisimizm". I jest to dla mnie najgorsza cecha Polaków, którą od dawna staram się w sobie zwalczać.

Słusznie zauważasz - odnosiłem się do tego konkretnego zachowania kobiety, nie do niej. Użyłem rzeczownika a nie przymiotnika - więc nie mógł to być epitet


Uważam, że żaden z podanych przez Ciebie przykładów nie uzasadnia jego zachowania (a już najmniej to, ze syn leży akurat na stole operacyjnym - bo nic jego obecność w szpitalu by nie zmieniła). Jedną z osób, które zginęły na tym wypadku jest pracownica firmy, w której pracuję. Ten kierowca zabił matkę piętnastoletniego chłopaka. Niewątpliwie zmienił diametralnie życie tego człowieka.
Uważam, że nic nie upoważnia człowieka do narażania życia innych. Nie jesteś w stanie ocenić, czy ratując życie 10 osób nie zabijesz kogoś, kto np. był o krok od wynalezienia leku na AIDS czy miał dokona innej ważnej rzeczy.

A JUŻ NA PEWNO NIE ZGADZAM SIĘ NA NARAŻANIE ŻYCIA LUDZKIEGO DLA NIŻSZYCH WARTOŚCI.