Czas

[Kris]

Napisany przez epol

MOzesz cos wiecej o tym napisac?

z internetu:

Paradoks bliźniąt oznacza konieczność rezygnacji z pojęcia bezwzględnej równoczesności zdarzeń w mechanice relatywistycznej. Tymczasem jesteśmy przyzwyczajeni do równoczesności, choćby przez transmisje na żywo. W rzeczywistości oddzielone przestrzennie zdarzenia równoczesne w jednym układzie odniesienia A nie są równoczesne w układzie odniesienia B, poruszającym się względem tego pierwszego. Dla obserwatora A zegary związane z B chodzą wolniej, a dla obserwatora B wolniej chodzą zegary A. W takim przypadku bezwzględnej równoczesności nie da się zdefiniować.

Eksperyment myślowy zwany "paradoksem bliźniąt" jest formułowany następująco. Niech jedno z bliźniąt (B) wsiądzie do rakiety lecącej np. na Marsa. Dla bliźniaka A pozostającego na Ziemi bliźniak B w rakiecie będzie się starzał wolniej, bo rakieta będzie się poruszała (szybko) względem Ziemi. Jednocześnie dla układu rakiety to Ziemia będzie się poruszała, więc według bliźniaka B lecącego rakietą wolniej będzie się starzał bliźniak A, znajdujący się na Ziemi.

Po powrocie rakiety na Ziemię bliźniak B powinien być więc młodszy od A (według A), tymczasem A powinien być młodszy od B (według B). Spełnienie obu tych warunków nie jest możliwe, dlatego właśnie mówi się o "paradoksie bliźniąt".

W rzeczywistości nie ma tu żadnego paradoksu. Byłby on wtedy, gdyby sytuacja obu bliźniaków była identyczna. Okazuje się jednak, że nie może być identyczna.

Przypuśćmy, że znaleźliśmy śmiałków chcących sprawdzić ten paradoks. Obydwu bliźniaków (za ich zgodą :-) zamykamy w identycznych kabinach. Następnie losujemy, którą kabinę wysyłamy na Marsa, a którą zostawiamy na Ziemi. Sytuacja bliźniaków byłaby identyczna, gdyby można było zrobić tak, aby w żaden sposób nie mogli się oni domyślić, który z nich poleciał na Marsa, a który został na Ziemi. Ten, który odbyłby lot, doznałby jednak dodatkowych przyspieszeń przy starcie, zawracaniu i lądowaniu, a więc mógłby stwierdzić, że odbył podróż. Okazuje się, że w układach nieinercjalnych, poruszających się z przyspieszeniem, następuje dodatkowa dylatacja czasu. Dzięki temu bliźniak, który poleci na Marsa, po powrocie będzie rzeczywiście młodszy.

Czy można to sprawdzić? Otóż zostało to już sprawdzone. Przeprowadzono mianowicie doświadczenie z dwoma identycznymi zegarami atomowymi. Jeden z nich odbył lot na pokładzie odrzutowca i po powrocie okazał się ***8222;młodszy***8221;. Prawdziwość hipotez z zakresu mechaniki relatywistycznej sprawdzono oczywiście już wcześniej, w badaniach z dziedziny fizyki cząstek elementarnych, ale eksperyment z zegarami miał na celu sprawdzenie, czy hipotezy te sprawdzają się również dla obiektów makroskopowych.