Zenon z Elei - najbardziej zakręcony facet w dziejach ludzkości
 

"Jeżeli istnieje ruch, to jest konieczne, aby to, co się porusza, przebyło nieskończenie wiele odcinków drogi w skończonym czasie; to jest jednak niemożliwe, a więc ruch nie istnieje.
Dowód: to co się porusza musi przebyć pewną odległość. Skoro jednak każda odległość może się dzielić w nieskończoność, to to, co się porusza, musi najpierw przebyć połowę odległości, którą przechodzi, a potem całą. Zanim jednak przejdzie całą połowę odległości, musi przebyć połowę tej połowy i znowu połowę tej ostatniej. jeżeli jednak tych połówek jest nieskończenie wiele z tej racji, że zawsze można wziąść połowę każdego odcinka, to jest niemożliwe aby w skończonym czasie przeyć nieskończenie wiele odcinków."


I weź tu dyskutuj z gościem, który wysuwa takie dowody.:fiu:

Re: Zenon z Elei - najbardziej zakręcony facet w dziejach ludzkości
 

polemika.

założenie:
możliwe jest przejście w skończonym czasie nieskończenie wielu odcinków.

dowód:
jeżeli czas jest skończony, to ma początek i koniec. jeżeli ma początek i koniec, to ma środek. skoro ma środek, by go przeżyć całego, musimy najpierw przeżyć jego połowę, która też ma połowę i ta z kolei posiada swoją... skoro czas możemy dzielić w nieskończoność a obiekt porusza się od początku do końca czasu po lini prostej, to wykonuje on nieskończenie wiele jednokierunkowych ruchów w skończonym czasie.

hehe :) no to mnie zagiąłeś. Ale należy wziąść pod uwage to, że czas jest 4 wymiarem, którego raczej nie brali pod uwage filozofowie z VI wieku p.n.e.

Ale w takim razie inny argument Zenona na dowód braku ruchu:

"Strzała wystrzelona z łuku, o której istnieje opinia, że się porusza, w rzeczywistości jest nieruchoma. W każdym bowiem momencie, na jakie można podzielić czas lotu, strzała zajmuje to samo miejsce; to jednak, co zajmuje to identyczne miejsce, znajduje się w stanie spoczynku; tak więc strzała, będąc w stanie spoczynku w każdym z momentów, jest także w spoczynku w ich całości."

s = v * t
s = [m/s * s] = [m]

Zenon z Elei dał w pewnym sensie klucz, według którego da się odróżnić fizyka od matematyka. Do zagadnienia pokonywania kolejnych połówek drogi można podejść dwojako: matematycznie i fizycznie.
Weźmy takie doświadczenie: w pewnej odległości stoi piękna dziewczyna, do której chcesz podejść, ale możesz to robić pokonując dystans tylko w ten sposób, że przechodzisz połowę odcinka, i znów połowę tego co zostało, i znów połowę, i znów...
Matematyk twierdzi, że nigdy nie dojdziesz do tej dziewczyny, bo zawsze istnieje odległość, którą da się jeszcze podzielić na pół, i ma rację, ale...
Fizyk twierdzi, że w pewnym momencie można dokonać przybliżenia, i zaniedbać pewien mały odcinek, co nie spowoduje powstania znaczącego błędu. Więc, gdy jesteś dostatecznie blisko, możesz uznać, że cel osiągnąłeś: dziewczyna jest przy Tobie.
I to różni matematyka od fizyka.
Ja jestem fizykiem :)
Miłego dnia, metemtycy i fizycy.

Ale macie temat, ja i tak do tej laski podejdę.^_^

aby wystrzelić strzałę z łuku, musimy napiąć cięciwę. naciąga się totocoś, odkształca. wyrzut następuje w wyniku działania sił sprężystości. cięciwa w momencie puszczenia przemierza pewnę drogę, przy czym:
1. wykonuje ruch jednostronny
2. zmienia zajmowane miejsce w trzech wymiarach

wniosek:
cięciwa wykonuje ruch.

Cholera, szkoda,że nie pomyślałem o tym na ćwiczeniach z historii filozofii :)