Kwintesencja zawodu
 

Ten obrazek oddaje całość rozpaczy i radości programistów w swym zawodzie.

Załącznik 73939

k***a taki dzień był.

Dobrze, że nie jestem programistą. :czar:

Konstruktorzy mają to samo :taktak:

Nie tylko programiści :P

Tutaj stany umysłu.

Załącznik 73941

Bądźmy realistami - trochę poprawiłem ;)

Załącznik 73944

Realistami?

Gość zaczynający od "nie zrobię tego" i "nie umiem" wyleciałby z hukiem...

Reetou ma racje. Ja pol roku nie umialem stawiac stron internetowych na WordPressie, ale... jak sie musi to sie zrobi ;-). I sklep internetowy ostatnio dorobilem. A co!

A kto powiedział, że ofiara wykrzykuje to w twarz prezesowi? Odbieram to jako stany umysłu lub rozmowa z samym sobą.

Dokładnie. A Retu to tyran.

I krwiopijca.

Wolę stan umysłu: "wszystko jest do zrobienia, a im więcej problemów do roztrzaskania, tym większa satysfakcja z projektu".

Krwiopijca ale na szczęście nie czyta w myślach.

A ja wolę być realistą... Są rzeczy dla Ciebie nie do zrobienia bez względu na to jak bardzo będziesz próbował oszukać świadomość. Być może trafiając na taką, warto pogodzić się z tym faktem ;]).

U programisty nie ma rzeczy niemożliwych, programista od tych rzeczy jest i dlatego ma tyle ile ma.
A że nie ma miesiąca bez odkrywania czegoś nowego, czyli nauki i rozwiązania problemu w obszarze,
o którym miesiąc temu tylko słyszał to norma.

To stan umysłu. To przedstawiają te obrazki.


To po wizycie krwiopijcy.