Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku,
I przyszedł pan doktor: ***8222;Jak się masz, koteczku***8221;!
***8212; ***8222;Źle bardzo...***8221; ***8212; i łapkę wyciągnął do niego.
Wziął za puls pan doktor poważnie chorego,
I dziwy mu prawi: ***8212; ***8222;Zanadto się jadło,
Co gorsza, nie myszki, lecz szynki i sadło;
Źle bardzo... gorączka! źle bardzo, koteczku!
Oj! długo ty, długo poleżysz w łóżeczku,
I nic jeść nie będziesz, kleiczek i basta:
Broń Boże kiełbaski, słoninki lub ciasta!***8221;
***8212; ***8222;A myszki nie można? ***8212; zapyta koteczek ***8212;
Lub z ptaszka małego choć z parę udeczek?"
***8212; ***8222;Broń Boże! Pijawki i dyjeta ścisła!
Od tego pomyślność w leczeniu zawisła***8221;.
I leżał koteczek; kiełbaski i kiszki
Nie tknięte, z daleka pachniały mu myszki.
Patrzcie, jak złe łakomstwo! Kotek przebrał miarę;
Musiał więc nieboraczek srogą ponieść karę.
Tak się i z wami dziateczki stać może;
Od łakomstwa strzeż was Boże!
