Kod:
<people>
<client>
<name>Alphonse Gabriel Capone</name>
<city>New York</city>
<email>alcapone@cdriinfo.pl</email>
</client>
<client>
<name>Anders Bubel</name>
<city>Klefky</city>
<email>anders.bubel@faceboook.com</email>
</client>
</people>
w modelu DOM, żadne cool, ot norma:
Kod:
from xml.dom import minidom
foo = minidom.parse('file.xml')
bar = foo.childNodes
# wydrukuj emaile wszystkich klientów
for n in bar[0].getElementsByTagName("client"):
print n.getElementsByTagName("email")[0].childNodes[0].toprettyxml()
minidom jak widać ładuje cały dokument do pamięci.
Na serwerach raczej używać SAX, bo przetwarza strumieniowo i mniej RAM zżera. Tutaj wynalazłem ładny przykład:
http://www.knowthytools.com/2010/03/...th-python.html
Ale ja DOM z przyzwyczajenia... W ogóle jestem bardzo kiepskim programistą i najwięcej w PHP proceduralnie... Nikomu tych kwiatków nie pokazuję
Czasem specjalnie rozpisuję się, aby potem wiedzieć co napisałem. Nie pracuję w grupie, to mogę.
Python nie jest idealny, do webdeveloperki bez frameworka sprawia sporo problemów, nie jest tak fajnie wkomponowany jak PHP. Ja go używam tylko do puszczania zadań z crona, niedostępnych od strony Internetu.
Patrix zapewne zgodzi się, że najlepszy język to ten, który zna się najlepiej i takie teoretyczne rozważania andiego są nieprzydatne.
Starsi fizycy po cichu Fortran używają i git.
Ewentualnie dobór języka czy technologii do zadania.
Znam przypadek, że do logowania transakcji giełdowych wymiękł Oracle i okazało się, że najlepiej to zapisywać do plików txt.