|
Tak, w sam raz na te Święta.
Cudowna Łaska, jakiż dźwięk to uroczy,
Który wybawił chłopca takiego pokroju.
Niegdyś zbłądziłem, dziś zaznałem spokoju.
Byłem ślepy, a teraz przejrzałem na oczy.
To Łaska śpiewać moje serce nauczyła
I to Łaska duszę mą pocieszyła.
Jakimż to skarbem okazała się Łaska
W godzinie, kiedym po raz pierwszy uwierzył
Gdybym miał żyć dziesięć tysięcy lat,
Jasno świecąc jak słońce,
Potrzebowałbym więcej dni, aby śpiewać na chwałę Bożą,
Niż kiedy po raz pierwszy zacząłem.
Cudowna Łaska, jakiż dźwięk to uroczy,
Który wybawił chłopca takiego pokroju.
Niegdyś zbłądziłem, dziś zaznałem spokoju.
Byłem ślepy, a teraz przejrzałem na oczy.
|