Czyli pewne zjawisko z którego od jakiegoś czasu mam bekę
Nie wiem czy użyłem dobrego nazewnictwa, ale chodzi mi o ten typ ludzi którzy ubierają się w spodnie rurki, swetry babcine i wełniane szaliki,
piją tylko kawę ze Starbucksa, zapuszczają brody i chodzą do klubów gdzie grają tylko azerbejdżański folk-techno a piwo jest za 80zł/butelka.
A, i chodzą do barbera zamiast do fryzjera, płacąc 2x więcej
W sumie miałbym to w nosie, każdy ma swoje hobby. Ale jak się z takimi rozmawia to mam wrażenie że oni się czują jakąś elitą społeczeństwa, są ponad "plebsem".
Ja rozumiem jak jakiś profesor, naukowiec czy muzyk lub aktor może czuć się trochę "ponad" bo są cenionymi osobami, coś osiągnęli swoją pracą
(choć zauważyłem że wiele osób które rzeczywiście są w czymś najlepsi wykazuje raczej skromność niż pychę).
Ale gość który myśli że jest lepszy od innych bo ma brodę albo pije IPA zamiast Kasztelana czy chodzi do Starbucksa zamiast do Awiteksu na kawę jest śmieszny.
Tak samo ludzie którzy czują się ponad innymi bo zadłużyli się na 20 lat na mieszkanie na zamkniętym osiedlu odgrodzonym od "plebsu". To śmieszne co moda potrafi wmówić ludziom
