[puch]

No więc sprawdziłem:

Do mojego LG 32@40 (V 1.12 IBM) wgrałem z powrotem BIOS 8320 v. 1.04: prędkość odczytu CD-RW od ok. 15x na początku do maksymalnie 32x przy stałej prędkości obrotowej płyty w granicach 7 tys. RPM.

Po włożeniu płyty RW-US (Verbatim 16-24x) nośnik rozpoznawany jest jako płyta wielokrotnego zapisu, na liście dostępna jest prędkość 2x i 4x, ale próba zapisu kończy się komunikatem, że nagrywarka nie potrafi takiego nośnika zapisać.

Po wgraniu BIOSu 8400 v. 1.03 prędkość odczytu CD-RW zwiększyła się, bo płyta wiruje z większą prędkością - ok. 9 tys. RPM, dlatego odczyt zaczyna się przy prędkości prawie 19x, a kończy przy 40-42x, zależnie od długości płyty.

Zachowanie nagrywarki z płytą RW-US jest takie samo, z tą różnicą, że na liście nie ma prędkości 2x (bo 8400 już jej w ogóle nie obsługuje)

Z biosem v. 1.04 prędkość odczytu płyt RW jest taka sama (19-42x), natomiast zachowanie z czystą płytą RW-US jest inne. Nośnik rozpoznawany jest jako płyta tłoczona CD, na liście dostępnych prędkości są wartości 4x, 6x, 8x, 10x i 12x, natomiast przy próbie nagrania pojawia się komunikat o zbyt mało pojemnym nośniku i prośba o włożenie bardziej pojemnego.

To w tym momencie chyba pojawił się ten błąd rozpoznawania płyt US, który IBM skorygowało pomiędzy v. 1.10 a 1.11.

Po wgraniu biosu 1.12 (IBM) faktycznie prędkość odczytu RW zmalała do poziomu takiego, jak w 8320 (15-32x).
No cóż, widocznie były jakieś po temu przesłanki. Widocznie inżynierowie doszli do wniosku, że ważniejsza jest pewność odczytu niż jego prędkość. A może chodziło o coś innego?

A więc klasyczny przypadek "win some, lose some". Wgrywając bios IBM 1.12 zyskujemy UDMA 33 i Mount Rainier, ale tracimy szybszy odczyt CD-RW oraz jedną diodkę...