|
A więc tak w skrócie:
Płyta składa się z rzędów (eng. Rows - nie wiem jakie jest polskie tłumaczenie ale tak będzie łatwiej). Każdy rząd zawiera 182 bajty danych z czego ostatnie 10 to dane do korekcji błędów (PI). Rzędy grupują się w bloki (po 208 rzędów każdy) i znowu ostatnie 16 rzędów zawiera informację do korekcji błędów(PO).
Błąd PI występuje jeśli choć jeden bajt w Rzędzie jest błędny.
Standard mówi, że dysk jest OK jeśli w 8 sąsiadujących blokach nie wystepuje więcej niż 280 błędów PI. Dlatego ustawiasz w KProbe ECCx8 - czyli sumuje się liczba błędów w każdych 8 sąsiadujących blokach.
PO jest to błąd który pozostaje po korekcji PI.
Standard mówi, że w ŻADNYM bloku nie może wystąpić więcej niż 4 błędy PO.
Dlatego (jeśli ustawicz w Kprobe sumowanie po 8 bloków) mozesz w przybliżeniu powiedzieć, że dysk jest OK jeśli ma nie więcej niż 32 (4x8) błędów na każde 8 bloków.
Dlaczego w przybliżeniu? Można wyobrazić sobie taką sytuację, że w kolejnych blokach ilość błędów PO będzie kolejno wynosiła: 30,0,0,0,0,0,0,0 - wtedy KProbe pokaże po zsumowaniu PO =30, ktore możnaby uznac za dobry wynik jednak przy niekorzystnym rozkładzie wewnątrz tych 8 bloków (takim jak w przykładzie) może się okazać że dysk jest do kitu.
Nie wiem czy jasno napisałem (chyba nie :))
|