[1stwasp]

W uzupełnieniu dodam...

Mały wstęp teoretyczny (będący wycinkiem większej całości ***8211; fragment odnośnie ECC):

Wygląd sektora płyty DVD



Rysunek 1: Sektor DVD

Blok Korekcji Błędów (ECC)
Kodowanie korekcyjne DVD wykorzystujące kod Reeda ***8211; Salomona. Po kalkulacji EDC w sektorach danych, zaszyfrowane dane są dodawane do 2048 bajtów danych użytkownika w sektorze danych. Wtedy kod korekcji błędów stosowany jest w 16 sektorach danych lub w jednym bloku ECC.



Rysunek 2: Blok ECC: Kod wynikowy RS(208,192,17)*RS(182,172,11)

Po wstawieniu bajtów z danymi do macierzy składającej się ze 192 wierszy x 172 kolumn, do każdej kolumny dodawane jest 16 bajtów zewnętrznego kodu parzystości (PO). Następnie do każdego z 208 wierszy (192 wiersze z danymi + 16 wierszy powstałych z uzupełnienia o PO) dodawane jest 10 bajtów wewnętrznego kodu parzystości (PI) aby sformować kod Reeda ***8211; Salomona z 208 wierszami i 182 kolumnami (172 danych + 10 powstałych z uzupełnienia PI).
Ten kod może skorygować przynajmniej 5 błędnych bajtów w każdym rzędzie i przynajmniej 8 bajtów w każdej kolumnie. Po wykonaniu kilku, kilkunastu kolejnych naprzemiennych obliczeń, przez wiersze i kolumny mogą być korygowane o wiele większe błędy.

Sektor Nagrania
Ostatecznie wiersze PO są przeplecione z wierszami danych w regularnej kolejności (12data, 1PO) i każdy przeplata się z blokiem ECC podzielonym do 16 sektorów nagrania. Tym sposobem każdy Sektor Nagrania zawiera oryginalne dane z 1 Sektora danych + 12 * 10 bajtów PI + jeden wiersz składający się z 182 bajtów PO, razem 2366 bajtów.



Rysunek 3: Sektor do nagrania

Praktyczna interpretacja.
Bazując na dokumentacji ECMA
możemy wyczytać:

ECMA 337:
29.2 Błędy danych
Błąd bajtu pojawia się wtedy, kiedy jeden lub więcej bitów w bajcie po nagraniu ma inną wartość w porównaniu do wartości, która podlegała nagraniu.

Wiersz bloku ECC, który zawiera co najmniej 1 błędny bajt tworzy błąd PI.
Jeżeli wiersz bloku ECC, zawiera więcej niż 5 błędnych bajtów nie da się go skorygować kodem PI.

Przy odtwarzaniu nagranych danych, aby błędy wykryte przez system korekcji danych mogły być skorygowane powinny spełniać następujące wymagania:

1. W każdych 8 kolejnych blokach ECC całkowita ilość błędów PI przed korekcją nie może przekraczać 280.
2. W każdym bloku ECC ilość wierszy niemożliwych do skorygowania kodem PI nie może przekraczać 4.

Błędy PO, które raportuje KProbe to nie skorygowane błędy PI ***8211; innymi słowy błędy, które pozostały po korekcji PI.

To oznacza, że przy ustawieniu KProbe ECC blocks sum (PI/PO): 8/1, ilość błędów

• PI nie może przekraczać 280
• PO nie może przekraczać 4

Błędy PO, których nie da się skorygować, czynią dysk niemożliwym do odczytania. KProbe nie raportuje jednak ilości błędów PO niemożliwych do skorygowania.

Ale to jest tylko jeden z aspektów sprawy, dodatkowo na czytelność dysku mają wpływ też inne błędy ***8211; błąd drżenia próbki (ang. jitter), błąd śledzenia ścieżki (ang. tracking), współczynnik odbicia wiązki lasera (ang. disc reflectivity) ***8211; część z nich powiązana jest również z jakością nagrywarki.

Ilość błędów danych może być również zależna od prędkości nagrania płyty DVD. Na niektórych dyskach (szczególnie typu no-name) można zauważyć, że zmniejszenie prędkości nagrywania powoduje spadek ww. błędów.

Może powyższy opis da szersze spojrzenie na interpretację wyników testów KProbe...