|
Postanowilem wziąć krótki urlop. Uzmysłowiłem sobie jednak,że przecież
wszystko już wybrałem. Ba, chyba nawet zalegam szefowi dzień lub dwa.
Pomyślałem, że chyba najszybciej zmiękczę bossowe serce,gdy zrobię coś tak
głupiego że ten zacznie się nade mną litować! No, bo przemęczony
jestem, przepracowany i zaczyna mi odbijać. Samo życie, nie?
Następnego dnia przyszedłem trochę wcześniej do pracy. Rozejrzałem się dookoła.
MAM Odbiłem się od podłogi, poszybowałem w kierunku żyrandola,złapałem
go mocno... i wiszę! Wchodzi , koleżanka z biurka obok - i rozdziawia
twarz patrząc na mnie do góry (ona ma taki jakiś drewniany wzrok! I jest stuprocentową
blondyną, co i tak wyjdzie na jaw później).
- Ciiiii - szepczę konspiracyjnie - rżnę psychola, bo chcę
kilka dni wolnego od starego. Gram żarówę, rozumiesz?
Kilka sekund później wchodzi szef. Już od progu huczy
swoim basem, co ja tam robię u góry.
- Ja jestem żarówka! - wypiszczałem.
- Stary, no co ty, chyba cię coś straszy! Weź lepiej kilka dni wolnego i
jedź się gdzieś przewietrzyć.
Wdzięcznie sfrunąłem i zaczynam się pakować. Ale widzę że
koleżanka też zaczyna się pakować!
Gdy szef ją pyta "a pani dokąd?" - koleżanka odpowiada:
- No przecież nie będę pracowała po ciemku!!!
|