|
Więc tak.
Detekcja/korekcja opiera się na dwóch kodach - PI i PO.
PI - Parity Inner (parzystość wewnętrzna)
PO - Parity Outer (parzystość zewnętrzna)
Nazwy biorą się z ułożenia w tzw. ramce na płycie
Błędy PI są najmniej groźne. Jeżeli napęd wykryje błąd odczytu na podstawie kodu PI, podejmuje próbę skorygowania błędu. Jeżeli mu się to nie uda powstaje błąd PIF (PI Failur). Wtedy następuje próba skorygowania danych na podstawie kodów PO. Oczywiście błędy PO też mogą wystąpić. Napęd próbuje skorygować dane na podstawie kodu PO. Jeżeli mu się to nie uda to zgłasza błąd POF (PO Failures). Zgłoszenie błędu POF oznacza utratę danych (napęd nie poradził sobie z korekcją błędów)
Dopuszczalna liczba błędów zależy od ustawień ECC, tzn. ile błoków jest jednocześnie branych pod uwagę. Dla PI ECC na ogół wynosi 8 co oznacz max. 280 błędów PI na sekundę (według norm), jednak im mniej tym lepiej.
Dla błędów PIF jeżeli ECC jest ustawione na 1, max. ilość błędów PIF wynosi 4. Dla ECC 8 max. ilość błędów PIF wynosi 32.
Jeżeli chodzi o PO to też zależy to od ustawień ECC - np. Plextor skanuje przy ECC8 co oznacza max. 280 błędó PO/sek.
Jeżeli chodzi o błędy POF to ich wartość zawsze musi wynosić 0.
Jitter jest to rozsynchronizowanie sygnału podawanego z detektorów w stosunku do sygnału taktującego. Normy przewidują błędy Jitter poniżej 12%.
|