Zależność błędów PI i przełożenie na PIF jest proste.
Wiersz bloku ECC, który zawiera co najmniej 1 błędny bajt tworzy błąd PI.
Jeżeli wiersz bloku ECC, zawiera więcej niż 5 błędnych bajtów nie da się go skorygować kodem PI. Powstaje błąd PO.
Pierwszy wykres przedstawia wielkość i ilość błędów PI.
Drugi w zależności od wielkości tych błędów wielkość i ilość błędów skorygowanych kodem PI (błędy PIF).
Jeżeli na wykresie występują błędy PIF oznacza to, że wielkość błędów PI jest większa od 8 i musi być użyty kod PI.
W zależności od wielkości błędów PI musi być proporcjonalnie użyta ilość kodów PI systemu korekcji opartego o kodowanie CIRC.
Jeżeli przy ECC = 8/8 użyto 6 kodów PI to oznacza, że w testowanym bloku ECC o ośmiu wierszach istniały błędy PI wielkości ok. 56.
I ta wartość powinna być na wykresie.
Jest jednak inaczej. Przy wartości PI=5 ( nie mylić z 5-ma błędnymi bajtami) nie ma potrzeby używania kodu PI a więc wykres w tym miejscu nie powinien wykazywać błędu PIF a wykazuje wartość 6.
Dlatego max 208 błędów PIF x 8 daje max możliwą ilość do skorygowania błędów PI = 1664.
I w tym zakresie powinna działać korekcja każdego napędu i czytnika płyt DVD.
Przykład:
http://forum.cdrinfo.pl/showpost.php...&postcount=102
Testowana płytka została wypalona bezbłędnie. Użyto tylko 6 razy kodów PI przy średnim PI/PIF = 0/0.
