AIO Project, czyli płyta ze wszystkimi programami dla PS2

[Berion]

Nie mam siły, ale doceniam inicjatywę.
Może za kilka lat, tak z 10, jak już nic nowego definitywnie nikt nie będzie tworzyć, jak dożyję.

[M@X]

Napisany przez Berion

@Fera2
Dodałem Cię do readme.

Linux Mint montuje Joliet, nie UDF. I tak samo Ubuntu wszelakie, tyle że obsługa tego Joliet to tylko lv1 i lv2, bez lvx, którego używam. Stąd error w starych distro, a w nowych po prostu nie montuje wcale. Jeszcze sprawdzę na PS2 czy uLE widzi lvx czy nie (ale skoro PS2Indent wam się nie ładuje to pewnie nie). Jeśli tak, to zostawię jak jest (pewnego dnia Linuksy może się nauczą, że UDF jest teraz standardem... ) i dodam po prostu skrypt sh, który wymusza montaż jako udf (jakie to Linuksowe...).

Można więc tak się biczować:

mount -t udf -o loop,ro,unhide,uid=$(id -u) $home/aio.iso $home/udf

Pozostaje kwestia Japcoków, niestety nie mam dostępu do żadnego, ale sądzę że o ile pozwala zamontować obraz *.iso to sięgnie po UDF, a nie Joliet (gdyby Ci się chciało M@X to jeśli w katalogu głównym znajdziesz plik "RELINK.UDF" to znaczy, że jest ok, a jeśli zamiast niego będzie SYSTEM.CNF to znaczy że jest to zacofany OS ;}).

Mój zacofany OS ma gdzieś to ISO

Muszę chyba kupić nowszy komputer do zacofanego systemu

Tak zrobię!

[Berion]

To mnie teraz negatywnie zaskoczyłeś.
Zrobię mikro próbki do testów gdybyś miał czas.

[M@X]

Spoko, podsyłaj

[Jolek]

Wyszła wersja 2.0.1 (2021) (MD5 for *.iso: 7D2F0EA43AE48215E3863FEB3D6362F2)

Pobieralnia:
https://mega.nz/folder/vkogBSKY#nmZk9yooH1k5GpDTmcEB_w.

[szczuru]

Jakilś changelog?

[Jolek]

Od Beriona:***65279;

Po kilku latach zdecydowałem się na wypuszczenie nowszej wersji version 2.0.1. Pierwszym powodem jest dodanie drugiego tłumaczenia readme na język angielski, które dostałem niestety już po wypuszczeniu wersji 1.5.1 (spoczywaj w pokoju UniqueUserName, spełniłem obietnicę!). Drugi powód jest bardziej błahy: nie byłem do końca usatysfakcjonowany formą AIO, poza tym rzeczywistość od tamtej pory przyniosła nam wiele nowych wynalazków na scenie, które warto zarchiwizować, więc mimo iż miałem się już tym nie zajmować to jak się okazało "ciągnie wilka do lasu"...

Pomijając rzeczy oczywiste jak np. dodanie nowych programów, ich zasobów (np. brakujące pliki językowe czy też kod źródłowy) i aktualizacji, poczyniłem pewne istotne zmiany w budowie AIO. Dla niektórych będą zapewne krokiem wstecz, dla pozostałych krokiem naprzód. Mam nadzieję, że nowa wersja się spodoba. Aha, przeniosłem hostowanie obrazów na Mega, jednocześnie zachowałem również i starsze wersje (jeśli z jakiegoś powodu ktoś chciałby je pobrać).


Co zostało USUNIĘTE:

1. Łata dla ESR.
Dzięki eksploitom MechaPwn i Free DVD Boot, mamy dwa dodatkowe sposoby na patchowanie płyty. Nie jestem do końca pewny czy wszystkie mogą ze sobą koegzystować na jednej płycie, a ja nie bardzo mam nawet możliwość przetestowania swoich pomysłów ze względu na brak podatnych modeli (posiadam wyłącznie SCPH-30004R, czyli niekompatybilny ani z jednym, ani z drugim eksploitem). Łaty dla ESR i Free DVD Boot można łatwo odtworzyć tak jak to zrobiłem dla wcześniejszych AIO, ale FDVDB nie zadziała na wszystkich wersjach odtwarzacza DVD w PS2, więc niemożliwe jest utworzenie kompilacji, która uruchomi się na wszystkich modelach. W AIO v1.5.1 zapomniałem dodać sektora NSR, więc płyta mogła mieć problemy z uruchomieniem na niektórych modelach (wtedy jeszcze miałem przylutowany modchip, więc każdy nośnik był traktowany jak PS2 Disc, zamiast pożądanego w tym przypadku DVD-Video, stąd przeoczenie). Nadal nie rozumiem dlaczego na jednych się włączało, a na innych już nie - w każdym razie pechowców przepraszam za nadmiarową frustrację. Podsumowując: brak patcha dla ESR i FDVDB to jeden kłopot mniej dla nas wszystkich. Trzecia łata, wymagana dla MechaPwn (bez trybu Force) to Master Disc Patch. Nie rozumiem jak działa, a jeśli czegoś nie rozumiem do nie lubię stosować, nie wiedząc jak poprawnie zaadaptować. Dlatego preferowałem nie dodawać.

Podsumowując: AIO v2.0.1 wymaga patchowania na eksploitowanych konsolach! Od teraz jest to obowiązkowym rytuałem. Oczywiście jeśli posiadasz dowolny modchip, niczego patchować nie musisz i wystarczy po prostu wypalić płytę.

• Do działania z FMCB/FHDB/FunTuna/Fortuna/OpenTuna + ESR, musisz spatchować obraz płyty za pomocą:
  /CONTENT/applications for Windows/cd & dvd tools/disc image tools/patch tools/udf patchers/ESR Disc Patcher v0.24a.7z
• Do działania z Free DVD Boot, musisz spatchować obraz płyty za pomocą:
  /CONTENT/applications for Windows/cd & dvd tools/disc image tools/patch tools/udf patchers/FreeDVDBoot ESR Patcher Gui v0.4.7z
• Do działania z MechaPwn, musisz spatchować obraz płyty za pomocą:
  /CONTENT/applications for Windows/cd & dvd tools/disc image tools/patch tools/PSX-PS2 Disc Patcher v3.0.vir (to jest *.7z, więcej informacji znajdziesz w readme)

O ile łata dla MechaPwn (i modeli DTL-H) nie wpływa na zawartość przestrzeni systemów plików, tak obie łaty na UDF sprawią, że CAŁA zawartość płyty stanie się niewidzialna dla nowoczesnych Windowsów, Linuksów i macOS. Widzisz, bowiem na płycie z AIO mamy trzy systemy plików:

• ISO9660, który jest starożytny, ale obowiązkowy.
• Joliet, który jest rozszerzeniem ISO9660, umożliwia stosowanie dłuższych nazw plików niż 8+3 (używam tego w AIO dla bootowalnego uLE).
• UDF v1.02, który również jest obowiązkowy i z nich wszystkich najlepszy.

Każdy z powyższych, w rzeczywistości jest formatem tablicy systemu plików (ponieważ pliki nie są powielane, a przypisane do fizycznie tego samego miejsca na płycie, różnią się więc jedynie przedstawieniem i organizacją co jest właśnie zapisane w tablicach). I tutaj pojawiają się problemy: programy patchujące UDF całkowicie zastępują tę tablicę nową z wyłącznie DVD-Video (w ten sposób oszukuje się MechaCon, że płyta jest filmem DVD, który może być odtwarzany z nośników DVD-/+/R/RW, podczas gdy płyta z grą na PS2 nie), ale wszystkie nowoczesne systemy operacyjne mają najwyższy priorytet na odczytywanie UDF zamiast np. Joliet (bo przecież nie mogą czytać wszystkich naraz i któryś trzeba wybrać). Z tego względu to co użytkownik zobaczy to zawartość tablicy UDF, czyli DVD-Video, a nie zawartość Joliet (czyli to co było również w UDF zanim obraz płyty został spatchowany). Na Linuksie płyta lub obraz płyty może być "przemontowany" (odmontowany i zamontowany na nowo wybierając wskazany system plików). Niestety na Windowsie żaden wbudowany program na to nie pozwala (dlatego polecam np. IsoBuster). Ale nawet wtedy, odczyt z Joliet nie niweluje całkowicie problemu ponieważ nie można użyć aż tylu znaków dla nazw plików co w UDF i niektóre programy będą mieć je skrócone do tego limitu. W poprzednich wersjach AIO, wymieszałem zawartość tablic (czyli tego co zawiera AIO i tego co zawiera fałszywy DVD-Video), a dla tablicy UDF zmieniłem nazwę "SYSTEM.CNF" na "RELINK.UDF" (dlatego, że gdyby MechaCon znalazł CNF to zignorowałby DVD-Video i płyta nie zostałaby rozpoznana jako DVDV, a co za tym idzie nie zostałaby przepuszczona). Problem ten można "rozwiązać" wyłącznie na trzy sposoby:

• użycie patchera, który nie zastępuje zawartości UDF tylko ją adoptuje (takowy jednak jeszcze nie istnieje)
• ponownie zrobić to ręcznie jak w starszych AIO, ale przez to uniemożliwiłbym użytkownikom Free DVD Boot uruchomienie AIO na którejś z serii odtwarzacza DVD
• nie patchować obrazu płyty, zostawić sobie AIO w niezmienionej formie w kopii

2. Wszystkie tłumaczenia (za wyjątkiem FF12 i Okami; ponieważ mam do nich ogromny sentyment (pracowałem na tymi projektami z ffg i Norkiem) i patche te są naprawdę małe ). Nie jest możliwym zebranie wszystkich tłumaczeń w formie łat i programów patchujących, ponieważ ludzie stale tworzą nowe. Na dodatek, większość takich projektów sporo waży. Niektóre nawet nie mogą zostać opublikowane w oryginalnej formie ponieważ są całymi plikami, które trzeba wstrzyknąć do gry... Dlatego też w takich przypadkach łaty zrobiłem własnoręcznie na potrzeby AIO v1.5.1. Zajmuje to jednak zbyt wiele czasu, nigdy się nieskończy i szczerze powiedziawszy to są lepsze do tego miejsca jak np. RHDN itp. strony.

3. Wszystko co związane jest z Linuksem (z wyjątkiem małej i chyba najlepszej dystrybucji). Większość aplikacji została włączona do dużych "distro", wielu i tak brakowało, tak samo z jądrami i initami. Jakby tego było mało, nie mam ani czasu, ani tylu konsol aby je wszystkie przetestować, dlatego też zdecydowałem się ich pozbyć. Moim zdaniem Linux potrzebuje swojego "dedykowanego AIO". Oczywiście mówimy tutaj o Linuksie po stronie PS2, a nie Linuksie po stronie PC, na którego aplikacje są i zawsze będą w AIO.

4. Wszystkie bootowalne aplikacje niezwiązane z diagnostyką lub eksploitacją. I widzę dłużej sensu w trzymaniu ich w menu. Wątpię aby ktokolwiek dziś wypalał płytę by pooglądać filmy SD lub grać na emulatorach (to wszystko i wygodniej i lepiej robią telefony, które każdy ma w kieszeni lub małe PC jak np. NUC czy BRIX). Jeśli ktoś potrzebuje takiego programu może zawsze odwiedzić stosowną kategorię, rozpakować np. na pendrive i uruchomić w dowolny sposób (np. za pomocą uLE z AIO).


Co uległo ZMIANIE:

1.
Spakowałem wszystkie programy do archiwum 7Z. Nie widzę sensu w tym, aby użytkownik mógł przeglądać całą zawartość płyty i wybierać co może skopiować np. na kartę pamięci. Jest to uciążliwe i ograniczone do Joliet, który nie tylko używa krótszych nazw plików niż UDF, ale także dłuższych niż MCFS (system plików używany na karcie pamięci dla PS2). Znacznie łatwiej jest po prostu wypakować dowolny program na PC, podejrzeć zawartość archiwum i zdecydować co się chce z tym zrobić. Pełną listę aplikacji możesz znaleźć w "/AIO/validation/tree.txt".

W konsekwencji, zmiana ta znacząco zmniejszyła rozmiar obazu płyty i wyeliminowała potrzebę jego pakowania (z długim i uciążliwym wypakowaniem). AIO Project stał się bardziej czymś w rodzaju "płyty matki" lub "muzeum oprogramowania", z możliwością eksploitowania i diagnozowania PS2. A wszystko to na jednej płycie.

2. Niektórych aplikacji niemożna uruchomić z płyty ponieważ nie znajdą na niej swoich zasobów. W takich przypadkach, podlinkowałem je z powrotem do uLE jeśli użytkownik niechcący spróbuje je uruchomić. Aplikacje te są oznaczone jako: "copy and run from USB" (czyli: "skopiuj i uruchom z USB"). A więc np. jeśli ktoś chciałby zainstalować FMCB v1.8b, musi otworzyć manager plików, przejść do "cdfs:/BOOT/APPS/", skopiować folder "FMCB18" na "mass:/" i stamtąd odpalić "FMCBINST.ELF". Dlaczego w takim razie w ogóle trzymać je w menu? Ponieważ wskazują użytkownikowi co z tym zrobić i być może w przyszłości ktoś mi napisze mały loader, który zautomatyzuje ten proces. Póki co, jest jak jest. FMCB może zostać zainstalowany z płyty, ale nie znajdzie zasobów takich jak np. moduły do obsługi USB, przez co będzie prawie bezużyteczny. Wspomniałem o tym w readme do wcześniejszych wersji, zostawiając użytkownikowi decyzję (np. instalacja z płyty wciąż mogła być przydatna w przypadku potrzeby naprawienia linków symbolicznych lub dogrania wersji krosregionalnej), ale niestety niektórzy ludzie nie czytali readme i obwiniali AIO, że ich FMCB nie działa jak powinien... No to teraz już nie będą mogli.

3. Niektórych aplikacji niemożna uruchomić na starszych modelach niż SCPH-5xxxx. Powodem który za tym stoi jest brak wymaganych fizycznych komponentów (np. brak czujników temperatury lub aktualizacje MechaCona wgrane na ROM). Takie programy są oznaczone jako: "only for SCPH-5xxxx and newer" (czyli: "wyłącznie dla SCPH-5xxxx i nowszych").


Cóż, to wszystko. Mam nadzieję że polubisz nowy AIO i że projekt ten przysłuży się zachowaniu dorobku tzw. sceny przyszłym pokoleniom.

- Berion

[misiozol]

A to sciemniacz Biedron pisal ze juz konsole sa blee i sie wycofuje i takie tam brednie, a tu paczpan jaki cfaniak