CNC obrabiarki

[- Deckard -]

Jesli ktoś z forum , dobrze zna temat CNC [programowanie ,obsługa,rodzaje systemów itp]
To prosze o kontakt na PV

[KaiQ]

Ja się nie znam...
... ale sprowadze na forum kolegę który dłubie swoją od podstaw. Z zamiłowania elektronik i krotkofalowiec. Będzie?

[mgit]

Napisany przez - Deckard -

Jesli ktoś z forum , dobrze zna temat CNC [programowanie ,obsługa,rodzaje systemów itp]
To prosze o kontakt na PV

Ja się znam - a co

Programowanie:

• Centr obróbczych
• Plazmy
• Lasera
• Wykrawarek
• Cięcia wodnego

Do tego zawodowo - projektuję elementy na takie maszyny - więc coś tam wiem

[- Deckard -]

Napisany przez mgit

Ja się znam - a co

Programowanie:

• Centr obróbczych
• Plazmy
• Lasera
• Wykrawarek
• Cięcia wodnego

Do tego zawodowo - projektuję elementy na takie maszyny - więc coś tam wiem

I o to mi chodziło --> PW

[joujoujou]

Za moich czasów to się wprowadzaniem danych nazywało.

Czyżby dzisiaj programy były jednorazowe i za każdym razem je od nowa pisać trzeba?

Robiłem, jeszcze w środowisku tekstowym, co nie było zbyt wygodne niestety. Dawno dawno temu.

[mgit]

Napisany przez joujoujou

Za moich czasów to się wprowadzaniem danych nazywało.

Czyżby dzisiaj programy były jednorazowe i za każdym razem je od nowa pisać trzeba?

Robiłem, jeszcze w środowisku tekstowym, co nie było zbyt wygodne niestety. Dawno dawno temu.

Programy nie są jednorazowe. Ale jak zaprojektujesz nowy element - czytaj policzysz go, narysujesz w 3D i zrobisz dxf to potem trzeba zrobić technologie do takiego detalu.

W środowisku tekstowym nie robi się od lat. Teraz jak centra obróbcze to robisz model 3D w SolidWorks / Inventor / Catia, a potem w tym samym środowisku nanosisz ścieżki obróbkowe w dodatku np. MasterCAM albo SolidCAM by na koniec wygenerować gcode z wykorzystaniem postprocesora danej maszyny. Przy wykrawaniu / laserze czy cięciu wodą jest prościej - gdyż pracujesz na wcześniej wygenerowanym pliku dxf

[joujoujou]

Czyli nie piszesz programów, tylko wprowadzasz dane. Dokładnie tak jak dawniej, tylko innych programów używasz.

[mgit]

Napisany przez joujoujou

Czyli nie piszesz programów, tylko wprowadzasz dane. Dokładnie tak jak dawniej, tylko innych programów używasz.

W dużym uproszczeniu tak. Ale jak źle wprowadzisz, to możesz uszkodzić maszynę - lub zniszczyć materiał. W sumie to ja głownie projektuję te detale, technologię robi ktoś inny. Ale swego czasu się generowało gcode w poprzedniej firmie oraz na studiach - więc coś tam się pamięta jeszcze

Pamiętam - jak na studiach, jako ciekawostkę, pisaliśmy w notatniku program dla jakieś tam maszyny. Taż to katorga była - nikt w dzisiejszych czasach teraz tego nie robi w ten sposób

[joujoujou]

Program pisałeś czy instrukcje? Bo to zasadniczo do tego się sprowadza. Wiem jak się mówi, a czym jest rzeczywistość, ale na każdym kroku staram się prostować to również pod kątem językowym.

Wiadomo że maszynę i materiał można uszkodzić, dlatego oprócz wiedzy potrzebne jest doświadczenie. Też zresztą uczyłem się na własnych błędach, w owym okresie nawet nie bardzo było kogo spytać. Oczywiście internet jeszcze nie istniał.

Miałem w pracy "geniuszy" konstruktorów co najprostsze rzeczy potrafili niemożliwie skomplikować, a nie potrafili zrozumieć oczywistych ograniczeń technologicznych. I na moje "nie da się" (po dokładnych wyjaśnieniach, niejednokrotnie popartych plikiem naprędce sporządzonych rysunków) było "ale niech pan spróbuje" wołałem majstra i kierowników i jak dostawałem przy świadkach zgodę na próbę zniszczenia maszyny, działałem. A na koniec było "no faktycznie się nie da". Najgorszy był pewien docent doktor inżynier, chyba go wywalili z tej politechniki, albo sobie te papiery kupił/załatwił.

[mgit]

Napisany przez joujoujou

Program pisałeś czy instrukcje? Bo to zasadniczo do tego się sprowadza. Wiem jak się mówi, a czym jest rzeczywistość, ale na każdym kroku staram się prostować to również pod kątem językowym.

Wiadomo że maszynę i materiał można uszkodzić, dlatego oprócz wiedzy potrzebne jest doświadczenie. Też zresztą uczyłem się na własnych błędach, w owym okresie nawet nie bardzo było kogo spytać. Oczywiście internet jeszcze nie istniał.

Miałem w pracy "geniuszy" konstruktorów co najprostsze rzeczy potrafili niemożliwie skomplikować, a nie potrafili zrozumieć oczywistych ograniczeń technologicznych. I na moje "nie da się" (po dokładnych wyjaśnieniach, niejednokrotnie popartych plikiem naprędce sporządzonych rysunków) było "ale niech pan spróbuje" wołałem majstra i kierowników i jak dostawałem przy świadkach zgodę na próbę zniszczenia maszyny, działałem. A na koniec było "no faktycznie się nie da". Najgorszy był pewien docent doktor inżynier, chyba go wywalili z tej politechniki, albo sobie te papiery kupił/załatwił.

A bo ja pamiętam, czy to były instrukcje... czy tylko wpisane proste polecenia z układem współrzędnych - dawno to było - jako ciekawostka na laborce

Co do konstruktorów - to nie ma co się dziwić. Robię jako projektant / konstruktor i to wcale nie takie proste. Trzeba się na hale wybrać i zapoznać się z maszyną co się da, a co nie - a szybciej to jeszcze po przeliczać. Inaczej nie ma szans - doświadczenie to podstawa, które ni jak ma się do tego co na studiach mówią

[joujoujou]

No, teraz to ja za bardzo uprościłem - instrukcje i polecenia do jednego worka wrzuciłem.

Mieliśmy w fabryce gościa co zajmował się wyłącznie wprowadzaniem danych (my, operatorzy, wprowadzaliśmy z doskoku, czasem też poprawki) i też bardzo często bywał na hali właśnie po praktyczną wiedzę której na studiach nie miał okazji poznać.

W sumie to fajne czasy były, CNC dopiero raczkowało (przynajmniej w Polsce), a robiliśmy takie cuda (jak na owe czasy) że oko bielało. A jakie fajne fuchy wpadały!

[mgit]

Napisany przez joujoujou

No, teraz to ja za bardzo uprościłem - instrukcje i polecenia do jednego worka wrzuciłem.

Mieliśmy w fabryce gościa co zajmował się wyłącznie wprowadzaniem danych (my, operatorzy, wprowadzaliśmy z doskoku, czasem też poprawki) i też bardzo często bywał na hali właśnie po praktyczną wiedzę której na studiach nie miał okazji poznać.

W sumie to fajne czasy były, CNC dopiero raczkowało (przynajmniej w Polsce), a robiliśmy takie cuda (jak na owe czasy) że oko bielało. A jakie fajne fuchy wpadały!

Każdy się uczy na błędach. Ja jak miałem pierwszy detal / oraz maszynę zaprogramować. To prezes powiedział - masz telefon służbowy / laptop służbowy / samochód, masz wsparcie techniczne producenta programu. Działaj - rób by było ok. I co? Dzwoniło się do wsparcia technicznego, i metodą prób i błędów zaprogramowało się plazmę (jeszcze bez szkoleń i certyfikatów - prosto ze studiów). Co ja arkuszy blachy zepsułem to moje. A doświadczenie swoje robi - teraz takich oczywistych błędów by się nie popełniło