Patelnia teflonowa czy ceramiczna?

[Berion]

No właśnie, która lepsza. Ceramiczne są ciężkie i łatwo je uszkodzić przy upadku. Tyle wiem. Teflonowe od dawna używamy, po kilku latach zaczyna to dziadostwo schodzić, na dodatek trzeba uważać żeby nie porysować.

Używał ktoś dłuższy czas ceramicznej? Może nie ma sensu zmieniać?

I nie przerzucać mi topiku do śmietnika. To poważny temat, zahaczający o ludzką egzystencję. ;]

[andrzejj9]

Chyba się zgodzę, że chodzi o ludzką egzystencję... A na pewno zdrowie..

Jeśli w ogóle rozważasz coś poza teflonem to już jest dobrze i.. w zasadzie nie ma tutaj w ogóle wyboru


Pierwszy link na google (nie czytałem dokładnie, ale mniej więcej opisuje temat):

http://myzorki.wordpress.com/2011/04...-sie-trucizna/

[Kogoro]

Napisany przez andrzejj9

Chyba się zgodzę, że chodzi o ludzką egzystencję... A na pewno zdrowie..

Jeśli w ogóle rozważasz coś poza teflonem to już jest dobrze i.. w zasadzie nie ma tutaj w ogóle wyboru


Pierwszy link na google (nie czytałem dokładnie, ale mniej więcej opisuje temat):

http://myzorki.wordpress.com/2011/04...-sie-trucizna/

Do szkodliwości do szkodliwości różnego typu produktów, idei, muzyki, itd. należy podchodzić z ostrożnością. Mity tworzy się łatwo, gorzej z ich odkłamywaniem. Potencjalnych zagrożeń jest wiele, a dotyczy to przecież nie tylko żywności i naczyń do obróbki termicznej.

Na razie żaden artykuł nie przekonał mnie do jego szkodliwości. Oczywiście to się może w każdej chwili zmienić.

Póki co, artykuły z drugiej strony.
"Teflon to azbest XXI wieku", "zarysowane patelnie są rakotwórcze". Niebezpieczeństwo czai się w naszej kuchni?

Czy Teflon jest rakotwórczy?

Inną opcją są patelnie żeliwne - bardzo trwałe, ale one również mają swoje wady.

[czary2mary]

Mam ceramiczną od dłuższego czasu-słabo się robią na mojej potrawy ziemniaczane ,mączne -(naleśniki ,placki ziemniaczane itp itd)przyklejają się do powierzchni patelni
Reszta miecha- warzywa- ryby OK

[melag]

Ceramiczna!
Długo się nagrzewa (przynajmniej moja), ale jak już ma odpowiednią temp. to "nie ma bata na Mariolkę".

[superrrmario]

Zepter!

[Reetou]

Napisany przez superrrmario

Zepter!

Mądrego to i miło posłuchać

Ostatnio testuję też Tefala, na razie wygląda nieźle, ale to za krótki okres, żeby polecać.

[andrzejj9]

Oczywiście, że należy podchodzić z ostrożnością - i odsyłanie do Internetu jest tutaj ryzykowne, ale jeśli zacznę polecać konkretne książki, to i tak nikt do nich nie zajrzy

Ale to tyczy się też artykułu, który sam zalinkowałeś. Sporo w nim rozważań, natomiast nie ma nic na temat - co będzie jak to zjemy? A to właśnie dzieje się przy uszkodzonej patelnii (zresztą nie tylko).

No i komentarz na koniec:

Ja też myślę, że jakby ufać tym wszystkim doniesieniom i badaniom to po pierwsze już byśmy wyginęli, a po drugie umarlibyśmy z głodu, bo wołowiny nie, wieprzowiny nie, kurczaki z dioksynami, jaja z cholesterolem, warzywa i owoce nafaszerowane metalami ciężkimi, kto za tym nadąży...

Każdy ocenia według własnych kryteriów, ale mam wrażenie, że aby nie widzieć rzeczywiście narastającej epidemii bardzo poważnych chorób (typu cukrzyca, nadciśnienie, ale także - a może przede wszystkim - chorób nowotworowych) to trzeba bardzo świadomie być ślepym...

[Kogoro]

Napisany przez andrzejj9

Ale to tyczy się też artykułu, który sam zalinkowałeś. Sporo w nim rozważań, natomiast nie ma nic na temat - co będzie jak to zjemy? A to właśnie dzieje się przy uszkodzonej patelnii (zresztą nie tylko).

Nie przeczytałeś uważnie. W drugim artykule:

Ewentualne drobinki Teflonu, które przy tej okazji mogłyby zostać zjedzone, są dla organizmu obojętne i zostaną wydalone.

Teflon swój sukces zawdzięcza właśnie odporności chemicznej, ale także termicznej.
Nie twierdzę, że jest on na 100 % nieszkodliwy, ale tak to wygląda na dzisiejszy stan wiedzy ludzkiej.
Oczywiście najlepiej przekonać się o tym czytając pisma naukowe z zakresu medycyny lub/ i chemii.

Ale w tym wypadku wiedza na temat ewentualnej szkodliwości teflonu na organizm ludzki nie zmieniła się chyba od 40 lat.

Napisany przez andrzejj9

Każdy ocenia według własnych kryteriów, ale mam wrażenie, że aby nie widzieć rzeczywiście narastającej epidemii bardzo poważnych chorób (typu cukrzyca, nadciśnienie, ale także - a może przede wszystkim - chorób nowotworowych) to trzeba bardzo świadomie być ślepym...

No tak racja. W wielu wypadkach winę może ponosić globalizacja, a raczej wielkie koncerny, które mają środki i możliwości skracania sobie drogi do zatwierdzenia produktu i wprowadzenia go na rynek.

Inna sprawa, że nie za wszystkie bolączki tego świata należy obwiniać produkt X, bo ktoś twierdzi, że jest szkodliwy.

Niektóre sprawy dają się prosto wyjaśnić - cukrzyca, nadciśnienie - to może tylko styl życia i dieta - nic więcej.
Alergicy - zwłaszcza ci z drugiego pokolenia w miastach - raczej powietrze, a nie produkty spożywcze. Choć i może one także.

[andrzejj9]

Napisany przez Kogoro

Nie przeczytałeś uważnie. W drugim artykule:

Akurat drugiego w ogóle nie czytałem

Teflon swój sukces zawdzięcza właśnie odporności chemicznej, ale także termicznej.
Nie twierdzę, że jest on na 100 % nieszkodliwy, ale tak to wygląda na dzisiejszy stan wiedzy ludzkiej.
Oczywiście najlepiej przekonać się o tym czytając pisma naukowe z zakresu medycyny lub/ i chemii.

Ale w tym wypadku wiedza na temat ewentualnej szkodliwości teflonu na organizm ludzki nie zmieniła się chyba od 40 lat.

Z ciekawości sprawdzę, co dokładnie było napisane w opracowaniach, o których myślałem.

Niektóre sprawy dają się prosto wyjaśnić - cukrzyca, nadciśnienie - to może tylko styl życia i dieta - nic więcej.

No tak - ale dokładnie o diecie tutaj mówimy. W końcu dieta to nie tylko to, co jemy, ale także jak. Możesz żywić się najbardziej zdrowymi składnikami odżywczymi, ale jeśli będziesz je przyrządzał w nieodpowiedni sposób to w najlepszym przypadku stracą swoje wartości odżywcze, a w najgorszym staną się po prostu szkodliwe. Szkodliwość samych 'naczyń' to może trochę inny temat, ale jednak dość ściśle się z tym wiąże.


Dalszy komentarz w odpowiedzi na kolejny post.

Napisany przez Jarson

To nie ulega żadnej wątpliwości, zresztą nie odnoszę się tu do jakiejś pseudowiedzy z portali internetowych tworzonej przez matołów z wykształceniem markietingowo-dziennikarskim (z naciskiem na to pierwsze, a bardzo małą domieszką tego drugiego), a z periodyków medycznych w języku angielskim, do których mam szczęście mieć dostęp i które zdarza mi się czytywać. Problem w tym, że choć możemy sobie mocno zaszkodzić bezmyślnym postępowaniem, to żyjąc zdrowo wcale za wiele nie zdziałamy.

Weźmy takie metale ciężkie. postępując bezmyślnie możemy pochłaniać ich dawki nawet i tysiąckrotnie przekraczające normy (to już skrajność, ale dojście do stukrotności to nie problem). Prowadząc zdrowy tryb życia sami będziemy odpowiedzialni za ok. 1-2% (sic!) metali ciężkich które absorbujemy, na pozostałą część dawki nie mamy wpływu, bo przychodzi z zewnątrz.

Tak jest w wielu innych dziedzinach. Hałas, którego wpływu na nasze życie nie doceniamy - możemy wyłączyć głośną muzykę w domu, założyć nowoczesne okna, kupić dobrze wyciszone auto... a i tak całymi godzinami przebywamy w głośnym ruchu miejskim.

Inny przykład - romieniowanie elektromagnetyczne, którym nas straszą. Jeśli rzeczywiście mocno szkodzi (trudno ocenić, opinie są sprzeczne), to oddalenie komórki od ucha nic nie da. Nadajników w koło jest multum, to raz. Dwa, we własnym mieszkaniu możemy przyjmować dawki promieniowania o jakich nam się nie śniło. Przypomina mi się eksperyment przeprowadzony na świniach (podobno mądre zwierzaki). Postawiono je w zagrodzie z trzema chlewami - drewnianym, murowanym z cegły, betonowym zrobionym w technologii tej samej co bloki z wielkiej płyty. Świnie bez zastanowienia wybrały drewno. Po zabraniu drewnianego chlewu. poszły do ceglanego. Po zabraniu ceglanego - spały na powietrzu. Bloki z wielkiej płyty z siatką zbrojeń przeplataną siatką przewodów elektrycznych to świetne klatki Faradaya...

Tych przykładów można wymieniać wiele. W ich świetle my nie możemy sobie za wiele pomóc, możemy jedynie starać się nie szkodzić

Generalnie zgadzam się z częścią argumentów, ale z całością zdecydowanie nie. To zresztą jest bardzo częsty argument w dyskusjach o zdrowym żywieniu, czy zdrowym stylu życia ogólnie - że przecież jest tyle szkodliwych rzeczy dookoła nas, że i tak nie możemy z tym nic zrobić.

I tak i nie. Są rzeczy, na które mamy wpływ, są te, na które nie mamy i są takie, na które mamy, ale ograniczony. I teraz od nas zależy co z tym wszystkim zrobimy. Niektórzy wychodzą z założenia, że skoro i tak tyle jest rzeczy szkodliwych, to kilka kolejnych (na które moglibyśmy mieć wpływ) już nie będzie miało znaczenia. Z tym zdecydowanie się nie zgadzam.

Ja wychodzę z założenia, że wykorzystując to, o czym mogę decydować i na co mogę wpływać, wzmacniam organizm na tyle, że jest w stanie radzić sobie z tymi pozostałymi czynnikami, na które już wpływu nie mam (bądź które świadomie wybieram - np. wspomniane miasto - będąc w nim nie mam wpływu na wszystkie otaczające mnie czynniki, ale jednocześnie mieszkanie tutaj to także mój wybór - świadomy wybór w tym momencie życia). I to naprawdę się sprawdza, a w życiu widzę na to bardzo wiele - niestety negatywnych (u innych osób, które się z tym nie zgadzają - także z rodziny, więc kwestia genów jest tutaj do pominięcia) przykładów.

W każdym razie tłumaczenie, że nie ma po co starać się żyć zdrowo, bo i tak otaczają nas szkodliwe rzeczy to tylko bardzo wygodne usprawiedliwienie. Jednocześnie ślepa uliczka, której zdecydowanie nie polecam.

[Jarson]

Napisany przez andrzejj9

Generalnie zgadzam się z częścią argumentów, ale z całością zdecydowanie nie. To zresztą jest bardzo częsty argument w dyskusjach o zdrowym żywieniu, czy zdrowym stylu życia ogólnie - że przecież jest tyle szkodliwych rzeczy dookoła nas, że i tak nie możemy z tym nic zrobić.

I tak i nie. Są rzeczy, na które mamy wpływ, są te, na które nie mamy i są takie, na które mamy, ale ograniczony. I teraz od nas zależy co z tym wszystkim zrobimy. Niektórzy wychodzą z założenia, że skoro i tak tyle jest rzeczy szkodliwych, to kilka kolejnych (na które moglibyśmy mieć wpływ) już nie będzie miało znaczenia. Z tym zdecydowanie się nie zgadzam.

Ja wychodzę z założenia, że wykorzystując to, o czym mogę decydować i na co mogę wpływać, wzmacniam organizm na tyle, że jest w stanie radzić sobie z tymi pozostałymi czynnikami, na które już wpływu nie mam (bądź które świadomie wybieram - np. wspomniane miasto - będąc w nim nie mam wpływu na wszystkie otaczające mnie czynniki, ale jednocześnie mieszkanie tutaj to także mój wybór - świadomy wybór w tym momencie życia). I to naprawdę się sprawdza, a w życiu widzę na to bardzo wiele - niestety negatywnych (u innych osób, które się z tym nie zgadzają - także z rodziny, więc kwestia genów jest tutaj do pominięcia) przykładów.

W każdym razie tłumaczenie, że nie ma po co starać się żyć zdrowo, bo i tak otaczają nas szkodliwe rzeczy to tylko bardzo wygodne usprawiedliwienie. Jednocześnie ślepa uliczka, której zdecydowanie nie polecam.

Pewnie, że nie można porzucić zdrowego trybu życia, "bo on i tak nic nie da". Ale uważam, że nie ma sensu pilnować każdego jednego szczególiku, pilnować się na każdym jednym kroku, bo w pewnym momencie dalszy wzrost zaangażowania w prozdrowotne postawy przestaje się przekładać na wyraźne korzyści. Lepiej kupić warzywa od znajomego rolnika o którym wiemy, że nie przesadza z opryskami, niż w hipermarkecie. Jeszcze lepiej - samemu sobie na działce wyhodować. Ale żeby iść jeszcze dalej, trzeba by było nawieźć ziemi z Syberii, a jeszcze lepiej z Argentyny (półkula południowa jest mniej skażona, bo powietrze z obu półkul niechętnie się miesza, pokazująto dobrze mapy globalnej cyrkulacji powietrza), następnie wszystko pod szklarnię i traktować to tylko filtrowaną wodą i powietrzem. A i wtedy w stu procentach szkodliwych czynników nie wyeliminujemy, no nie ma siły

Tak samo z innymi dziedzinami życia - staram się żyć zdrowo, nie odżywiać się śmieciowym jedzeniem, uprawiać sport, ale zachowuję - nomen omen - zdrowy umiar Bo podejrzewam, że angażując się w bardzo dużym stopniu w dbanie o zdrowie, sama świadomość tego ile niezależnych ode mnie czynników niweluje moje starania doprowadziłaby mnie do niepotrzebnego zupełnie i również szkodliwego dla zdrowia stresu

[andrzejj9]

Napisany przez Jarson

Pewnie, że nie można porzucić zdrowego trybu życia, "bo on i tak nic nie da". Ale uważam, że nie ma sensu pilnować każdego jednego szczególiku, pilnować się na każdym jednym kroku, bo w pewnym momencie dalszy wzrost zaangażowania w prozdrowotne postawy przestaje się przekładać na wyraźne korzyści.

Tu się zgodzę - w pewnym momencie tak. Ale do tego momentu 99% ludzi ma bardzo, bardzo daleko....

Poza tym podobny argument często słyszę od może nie przeciwników zdrowego stylu życia, ale tych, co sami przed sobą szukają usprawiedliwienia, że sobie szkodzą. I mówiąc oni, że nie mają na to czasu, że to za dużo wysiłku/zaangażowania/pieniędzy/... I to częściowo jest prawda, ale akurat ta inwestycja jest cholernie istotna, a poza tym - chodzi o to, żeby nie rzucić się nagle na wszystkie dostępne informacje i zrewolucjonizować swoje życie, bo tak nagłe zmiany często (właściwie zwykle) są tymczasowe i mało kto jest wytrzyma. Chodzi o sukcesywne zmiany, krok po kroku, najlepiej jedna na raz, a dopiero po wprowadzeniu nawyku kolejna. To dłużej trwa, ale jest skuteczne i stałe.

Lepiej kupić warzywa od znajomego rolnika o którym wiemy, że nie przesadza z opryskami, niż w hipermarkecie. Jeszcze lepiej - samemu sobie na działce wyhodować. Ale żeby iść jeszcze dalej, trzeba by było nawieźć ziemi z Syberii, a jeszcze lepiej z Argentyny (półkula południowa jest mniej skażona, bo powietrze z obu półkul niechętnie się miesza, pokazująto dobrze mapy globalnej cyrkulacji powietrza)

To akurat zły przykład, bo jedną z zasad zdrowego żywienia, jest spożywanie produktów lokalnych - hodowanych w warunkach lokalnych. Takich, do jakich nasz organizm jest przyzwyczajony.

Tak samo z innymi dziedzinami życia - staram się żyć zdrowo, nie odżywiać się śmieciowym jedzeniem, uprawiać sport, ale zachowuję - nomen omen - zdrowy umiar Bo podejrzewam, że angażując się w bardzo dużym stopniu w dbanie o zdrowie, sama świadomość tego ile niezależnych ode mnie czynników niweluje moje starania doprowadziłaby mnie do niepotrzebnego zupełnie i również szkodliwego dla zdrowia stresu

Zdrowy styl życia to nie tylko żywienie, ale także - a co raz bardziej skłaniam się ku temu, że przede wszystkim - 'zdrowe' nastawienie. Ale to inny.. długi temat

[inka12]

Dobre pytanie. Teflon - super, cacy, że nic nie przywiera, ale jednak z moich obserwacji wynika, że w większości nawet w profesjonalnych kuchniach (w restauracjach np.) stosuje się żeliwne i ceramiczne właśnie. W domu mam ze dwie patelnie ceramiczne i bardzo je sobie chwalę. Z teflonowymi trzeba się jednak obchodzić ostrożniej - łatwo zarysować, trzeba używać drewnianych łyżek itd.
Sumując: mam i jedne i drugie, ale jakoś pod względem praktycznego zastosowania wolę ceramiczne. Fakt - przy ceramicznych trzeba dłużej poczekać aż się nagrzeją, ale myślę, że warto.

[Marcinicdr]

Zdecydowanie polecam ceramiczną, z mojego doświadczenia wynika, że jest trwalsza, teflon podczas używania się mocno zdziera i jest czynnikiem kancerogennym

[grzeniu]

Mamy i używamy ceramiczną od 2 lat. Nie wiem co piszecie o długim nagrzewaniu, może macie na myśli jakieś ciężkie? Takie to się długo nagrzewają z innych powodów.
Moja patelnia jest lekka, jak zwyczajna, czy z teflonem. Po dwóch latach nic nie odłazi, nic się nie dzieje. Dużo lepsza od teflonowej. z przywieraniem też jest lepiej niż na teflonie - sporadycznie coś tam przywrze, ale generalnie nie ma z tym problemu. Kobieta smaży na niej wszystko i właśnie ją spytałem, czy zauważyła któreś z wymienionych przez was zjawisk. Odpowiedziała: NIE.

Kosztowała 3 dychy. Były też inne i drogie i ciężkie, ale mi nie potrzebna patelnia z wyższą filozofią.